Months in Bali: 7-daagse door Bali

Opmerking vooraf: Ik zal het hier niet zozeer hebben over de bezienswaardigheden op zich – want daar valt al genoeg over te lezen op het wereldwijde web – maar vooral mijn ervaringen zullen hun weg naar jullie vinden.

18 tot 24 januari 2015 – Bali, Indonesië

Die morgen ontwaakte ik met een lach op het gezicht. Mijn eerste trip door Bali stond eraan te komen. Eindelijk kreeg ik te zien waarvoor ik lief en leed heb achtergelaten in het Belgenlandje. Na de eerste week jetlaggen en wat praktische zaken regelen, zou de komende dagen een eerste tipje van de gesluierde toekomst worden gelicht. Ik verheugde me om het landschap te doorkruisen, de tempels en ceremonies te bezichtigen, mijn speelterrein voor de komende maanden te ontdekken en alles wat een rondreis in petto heeft mee te maken. Natuurlijk keek ik ook uit naar de professionele kant van deze uitstap, namelijk het bezichtigen van de vele bezienswaardigheden evenals enkele veelvoudig door onze organisatie gebruikte sites, hotels en resorts. Een mens moet immers weten waarover hij spreek, wil hij zijn job professioneel beoefenen.

Ik werd opgehaald door de gids, waarna we een Zweedse dame oppikten in Sanur. Na een korte voorstelling vertrokken we in een comfortabele auto richting Ubud, het culturele centrum van het eiland. Onderweg stopten we bij enkele bezienswaardigheden en tussendoor vertelde de gids over het Hindoeïstische leven in Bali, een interessante cultuur vol religie en harmonie zo blijkt. Onze gids kwam uit de kaste van de brahmanen, maar anders dan in India zijn alle vier de kasten hier gelijk (Brahmanen, Ksahtriya's, Vaishya's en Shudra's). Iedereen kan de job beoefenen die hij/zij wil, ondanks de kaste waartoe zijn/haar familie behoort. Zo zijn er wel meerdere verschillen met het Indiase Hindoeïsme. Het was erg verrijkend de gids met zoveel overtuiging te horen spreken over zijn religie en wat dit betekent in het dagdagelijkse leven van elke Balinees. Ik wil me er na verloop van tijd zeker een beetje meer in verdiepen.

De rit doorheen het gevarieerde Balinese landschap was prachtig. De gids maakte ons attent op de verschillende plantages en fruitbomen die we langs de weg passeerden. Af en toe hielden we gedurende de rondreis halt bij een kraampje langs de weg om enkele tropische fruitsoorten te proeven. Als je wou kon je wat fruit kopen om er onderweg of 's avonds in het hotel lekker van te smullen. Natuurlijk kruisten ook een hoop rijstvelden ons pad. Het ene veld stond paraat om de jonge rijstscheuten te ontvangen, terwijl in het andere veld de rijst bijna geoogst kon worden. In Bali kan met tot drie oogsten per jaar hebben! Het hele proces duurt zo'n vier maanden: een maand lang worden de gebundelde scheuten in een soort babypoel klaargestoomd, waarna ze één voor één handmatig over de uitgestrekte rijstterrassen worden verdeeld. Daarna duurt het nog eens drie maanden vooraleer er kan worden geoogst.

Plantje per plantje...

Fruit langs de weg (rechts Durian = Stinky Fruit)

We bezochten een tempel in Mengwi, het Alas Kedaton Monkey Forest en de heilige Tenah Lot tempel aan de zee. Bij de fascinerende tempels werd verder uitleg gegeven over het hindoeïsme en de vele ceremonies en taken die bij het dagelijkse leven horen. Ik heb al veel tempels en andere gebedsplaatsen gezien, maar de dynamiek en expressie van Hindoetempels spreken enorm tot de verbeelding. Ook een zekere religieuze striktheid wordt hier gerespecteerd. Zo moet bijvoorbeeld iedereen die de heilige binnenplaats van een tempel wil betreden een sarong dragen (ceremoniële lendendoek) en mogen vrouwen de tempels niet betreden tijdens de menstruatie.

Het verbaasde me wel wat te horen dat hanengevechten vooraf gingen aan sommige ceremonies. Dit gebeurt als offer en in feite zou men het gevecht moeten stil leggen wanneer het eerste bloed vloeit, maar in de praktijk gaan de gevechten gewoon door tot één van de strijders het loodje legt. De verliezer kan soms gekocht worden en blijkbaar smaakt een net gedode kamphaan stukken beter dan een gewone haan. Waarschijnlijk niet het martelaarschap dat het beestje in gedachten had, maar de gelukkige Balinees zal zijn gezin een feestmaal kunnen voorschotelen. Ondanks het feit dat hanengevechten buiten de ceremoniële context illegaal zijn, zijn ze volgens de gids een vaak voorkomende praktijk op het eiland om entertainment en de gelegenheid tot gokken te verschaffen.

In Ubud toegekomen werden we afgezet aan het hotel en konden we genieten van een vrije avond. In dit stadje (een conglomeraat van een aantal dorpjes) heerst een relaxte en gezellige sfeer. Er zijn heel wat restaurantjes en bars in alle maten en vormen en ook de artistieke en toeristische winkeltjes blijven elkaar opvolgen. Het was niet erg druk, maar januari is nog steeds regenseizoen, dus waarschijnlijk is het er een stuk levendiger tijdens het hoogseizoen. Ik opteerde om iets te eten weg van de grote straat, wat een goede keuze bleek te zijn voor mijn bescheiden budget. Nog even rondwandelen en iets drinken in een gezellige bar. De meeste zaken sluiten hier vrij vroeg (althans in vergelijking met België). Op Bali – de enorm toeristische gebieden niet meegerekend – speelt het sociale leven van de mensen zich vooral 's morgens vroeg af in plaats van 's avonds/ 's nacht. Dit zal toch even wennen worden!

Dit was de eerste dag. Ik hoor u al zuchten: “... en zo heeft hij zes dagen lang rondgereisd. Schrijf anders gewoon een boek, man!” Geen zorgen, veel indrukken zijn reeds neergepend en ik ben allerminst fan van herhalen. De volgende dagen zullen een stuk compacter aan bod komen, beloofd!

Dag twee: vrij in Ubud. Rustig opstaan, douche, ontbijtje en ik was er weer klaar voor. Op het schema vandaag stonden het Ubud Monkey Forest en de lokale markt. Het apenbos is zeker een aanrader. Ooit eens letterlijk een aap uit je mouw willen schudden (mensen hebben soms vreemde wensen)? Voor maar 30.000 roepiah (twee euro!) geniet je van een prachtig stukje jungle, een groen bemoste tempel en beelden en tientallen makaken die voor geen kleintje vervaard zijn als het er op aankomt uw bananen te ontfutselen. Bananen zijn voor een prikje te koop aan de ingang. Steek zo'n stuk fruit onder uw oksel en laat de apen het werk doen. De meeste mensen opteren begrijpelijk om gewoon een banaan boven het hoofd te houden zodat de makaak op hun schouders komt zitten, maar soms moet je eens gek doen in het leven...
De markt was een hele ervaring. Baan jezelf een weg door smalle gangen langs kraampjes met spullen allerhande. Afdingen is een must en hier worden je skills tot het uiterste gedreven. Zelf heb ik me er ook aan gewaagd, maar er moet duidelijk nog aan mijn bekwaamheid gewerkt worden. ''We make deal'', ''You my first customer'', ''Good price for you''... Wereldwijd verspreide quotes die ook hier hun ingang hebben gedaan. Zo was ik ook een vriend, een slimmerik, een baas en een gelukzak omdat de verkoper het hemdje voor die prijs aan mij verkocht. Ik weet ondertussen beter...

Even uitrusten aan het zwembad om dan 's avonds de traditioneel Balinese Legong dans te gaan bekijken. Een boeiende ervaring zonder meer. De kostuums, muzikale begeleiding en de verschillende verhalen die al dansend uitgebeeld werden, bleven fascineren tot het einde. Ik kan mij best inbeelden dat jarenlange training nodig is om alles zo synchroon uit te voeren en de ogen en vingers een hele dans lang op een bepaalde manier te houden. Daarna lekker Babi Guling (suckling pig) gegeten in een restaurantje, iets gedronken in een bar waar een live bandje optrad en dan terug naar het hotel.

Monkey Forest Ubud

Legong dans Ubud

Dag drie: op naar de kust! 's Morgens werden we opgehaald door de gids en trokken richting Candi Dasa in Oost-Bali. Ook nu waren er enkele tussenstops gepland, met name bij de heilige watertempel Tirta Empul, het oude justitiepaleis Kerta Gosha, de heilige vleermuizengrot Goa Lawah en het authentieke dorpje Tenganan. Dit was een uitermate leerrijke dag vol weetjes over de belangrijke rol van water op het eiland en de geschiedenis met de Hollanders. In Klungkung, waar Kerta Gosha gelegen is, liggen nog kopieën van kranten in het Oudnederlands waarin de slag om het gebied beschreven staat. Best interessant om eens deze pagina's te doorbladeren om een idee te krijgen van het reilen en zeilen van zaken in die periode.

Het dorpje Tenganan staat bekend als één van de weinige dorpjes op Bali waarin enkele 'originele' Balinezen wonen, althans in het centrum. Het dorp bestaat uit drie delen. Ten eerste is er het centrum, waar enkel Balinezen mogen wonen die oorspronkelijk op het eiland resideerden. Om deze authenticiteit te behouden, moeten ze onderling trouwen en zorgen voor het nageslacht. Vervolgens is er een tweede deel, waar dorpelingen wonen die een 'kleine' overtreding begaan hebben. Dit kan bijvoorbeeld het samenwonen met iemand van buiten het dorp zijn. Er is ook nog een derde deel van het dorp, waar inwoners verblijven die het dorp verlaten hebben en getrouwd zijn met iemand vanbuiten uit. Zij mogen bij hun terugkeer enkel hier wonen. Kinderen mogen het dorp wel verlaten om te studeren en ook werken buiten het dorp is ondertussen toegestaan.

Dag vier: een dag in te vullen naar keuze. Opties waren: relaxen op het strand, een boekje lezen aan het zwembad of een bezoekje aan de heiligste tempel op Bali, de Besakih... Ik heb echter gekozen om de rijke, verbluffende onderwaterwereld op te zoeken! Reikhalzend heb ik uitgekeken naar het duiken in deze wateren, ik duik graag weet u. Alles was via mail op voorhand geregeld en 's morgens werd ik opgepikt aan het hotel. Een uurtje rijden van Candi Dasa ligt Tulamben, waar 20 meter van de kust het wrak van de USAT Liberty rust. Dit 120 meter lange wrak ligt tussen 4-27 meter onderwater en huisvest een schat aan kleurrijke vissen, koraal en andere vreemde wezens. Het gevoel dat je overrompeld bij zo'n duik kan ik moeilijk beschrijven. Wie al eens op een locatie als deze gedoken heeft, weet ongetwijfeld waarover ik spreek. Aan de rest om het ooit eens te proberen... Ik had mijn Gopro mee om wat beelden te schieten die te bekijken zijn op de vimeo account van Indonesia Holiday DMC: https://vimeo.com/118321885. Na het duiken nog even gezellig een biertje drinken en daarna terug naar Candi Dasa. De rest van de dag stond in het teken van rust en genieten. Het enige minpuntje van deze dag is dat ik mijn gsm ergens kwijtgespeeld ben, maar dat overkwam me in België ook wel eens.

Dag vijf: op naar Lovina Beach in Noord-Bali. Vandaag stond er een iets langere rit op het programma. De afstand werd echter gecompenseerd door de prachtige omgeving en de sightseeing stops onderweg. Vooral het panoramisch zicht op de vulkaan Batur en het bijhorende meer waren een pauze waard. Onderweg stopten we voor het middagmaal en proefden we enkele tropische vruchten die enkel in Noord-Bali groeiden, de ene al wat smakelijker dan de andere... In de late namiddag arriveerden we in een prachtig resort. Van hieruit kon je gewoon het strand opwandelen ofwel genieten van het fraaie zwembad en de bijhorende bar. Daarna heb ik even rondgewandeld op zoek naar een internetcafé en een leuk restaurantje binnen het budget. Selectief rond me kijkend sprong een duikcenter me in het oog en ik dacht: ''Waarom niet eens een kijkje nemen...''. Op die manier heb ik mij verzekerd van een nachtduik op de laatste avond van mijn trip. Ik kroop vroeg mijn bed in, want de volgende dag moest ik er extra vroeg uit!

Dag zes: een vrije dag. Deze morgen stonden we om 06u00 klaar aan het strand om er met een vissersbootje op uit te trekken op zoek naar een school dolfijnen met de rijzende zon op de achtergrond. Er wordt een 95% kans gegeven dat je de beestjes te zien zal krijgen, want het blijven toch wilde dieren. Dolfijnen spreken bijna iedereen wel aan, denk ik. Het duurde niet lang of we zagen al een bescheiden school van een twintigtal dolfijnen door het water klieven. Op andere dagen gaat het blijkbaar over tientallen tot honderd dolfijnen, waardoor de kans groter is om een mooi plaatje te schieten. We keerden terug naar het hotel en de rest van de dag stond in het teken van rust en ontspanning. In mijn geval was het afwachten geblazen naar de avond om mijn eerste nachtduik te ervaren!

Met de ondergaande zon trokken we de zee op. De kapitein, duikinstructeur, een jolige Nederlander en mezelf vaarden een klein kwartiertje van de kust weg naar een rif. Materiaal aan, even wachten tot de zon onder was en plons, het water in. Gewapend met een zaklamp en mijn Gopro trad ik wederom een onbekende wereld binnen. Je ziet enkel wat er zich rondom de lichtstraal bevindt, maar verder is er duisternis. Desondanks is het verbazingwekkend hoeveel leven je tegenkomt bij een nachtduik. Bepaalde zeewezens die enkel 's nachts jagen zijn nu bijvoorbeeld te zien. Een gevoel van verwondering en rust neemt het over en je kijkt alle kanten uit om zoveel mogelijk op te nemen en je mede duikers in de gaten te houden. Beelden van deze duik kun je bekijken in bovenstaande link (zie vorige paragraaf over duiken). Na het hele gebeuren ben ik me gaan douchen en heb ik er nog een plezante laatste avond van gemaakt met mijn Nederlands maatje. In een hippe bar, genaamd Kantin 21, heb ik wederom ontdekt dat er nogal wat zangtalent verscholen zit op Bali. Misschien stap ik later wel in de muziek/producerindustrie. Zonder twijfel een branche met perspectief hier...

Op weg naar de Besakih Tempel voor een ceremonie

Dolfijnen spotten in Lovina

Dag zeven: het laatste wapenfeit. Op de laatste dag doorkruisten we het eiland van noord naar zuid. De tijd was aangebroken om richting huis te gaan. Gelukkig waren er onderweg nog enkele sites die niet mochten ontbreken aan onze trip door Bali. Zo stopten we bij de machtige GitGit waterval, waar ik gepoogd heb de kracht van het vallende water tegen te werken... epic fail. Daarna trokken we naar het Bratanmeer, waar nog een rustgevende tempel gelegen was en uiteindelijk kregen we nog de kans om wat fruit en kruiden te kopen op een lokale markt. Voldaan en heel wat wijzer werd ik in de namiddag terug afgezet in Denpasar om na te genieten van de rondreis en om me weer te schikken naar het dagelijkse leven. Inkopen doen, een nieuwe gsm zien te vinden, iets nieuws bestellen om te eten in een plaatselijke warung... De charmes van een nieuw avontuur!

Enkele sfeerbeeldjes: