woensdag 27 mei 2015

Terug van weggeweest!

Na anderhalf maand van blogaire inactiviteit ben opnieuw achter mijn laptop gekropen om jullie het één en ander te vertellen. Het zijn drukke tijden geweest hier in Indonesië, waarmee ik niet wil gezegd hebben dat het nu niet erg druk is. Afgelopen 1.5 maand heb ik twee groepen moeten vergezellen telkens op een twee weken durende reis in Indonesië. Ik zal deze programma’s natuurlijk niet tot in detail bespreken, maar zal wel even kort de belangrijkste bezienswaardigheden overlopen, evenals mijn ervaringen als Quality Controller/halve Tour Leader en de schitterende dingen die ik heb mogen meemaken. Enkele pareltjes van foto’s zullen ook nu niet ontbreken.


De eerste groep

Op  10 april vloog ik naar Yogyakarta, Java, om er de komst van de groep voor te bereiden. De bus inspecteren, trein tickets ophalen, ontbijtboxen regelen, de gids ontmoeten, de kamersleutels regelen... the usual. De volgende avond kwam de groep aan  met een klein uur vertraging (ik heb ondertussen al gemerkt dat dit erg normaal is hier) en de meesten waren nogal vermoeid. Op naar het hotel voor het avondmaal en hun bed in. Een voorstelling kon morgen ook.
Zo begon mijn Java-Bali overland trip als QC. Er stond heel wat avontuurlijks op het gevulde programma. Indrukwekkende monumenten, machtige vulkanen, prachtige panorama’s, het traditionele leven en zoveel meer. Ik keek er alvast erg naar uit. We gebruikten Yogyakarta als uitvalsbasis voor de bezoeken aan Borobudur en Prambanan. Twee highlights van Centraal-Java op een kleine afstand van de culturele hoofdstad van het eiland.

De Borobudur is één van de meest indrukwekkende boeddhistische tempels in de wereld, gelegen in een groene jungle omgeving aan de voet van de meest actieve vulkaan van Indonesië, de Merapi vulkaan. Het monument is gebouwd in de periode 750 – 850 en is opgebouwd als een grote stoepa. De stoepa heeft negen niveaus: de onderste zes zijn vierkant, de bovenste drie zijn rond. Deze niveaus vertegenwoordigen de boeddhistische kosmos.

Vooraanzicht

Bob Marley??

Enige open Boeddha

Uitzichtje

De Prambanan tempels zijn het grootste Hindoe-Javaanse tempelcomplex in Indonesië. De tempels zijn rond het jaar 850 na Christus gebouwd. Nadat het complex voltooid werd, werd het verlaten en kwam het in verval. Pas tegen 1900 werd het tempel complex weer uitgegraven en volgde een langdurige renovatie. Het complex heeft drie grote hoofdtempels elk gewijd aan de gekende Hindoe Goden: Shiva, Brahma en Visnu.


Van ver

Van dichtbij

Van heel dichtbij
We trokken ook nog een dagje uit om enkele interessante bezienswaardigheden te bezoeken in Yogyakarta zelf, zoals: het Sultan Paleis (Keraton), de tuinen van Taman Sari en de ondergrondse tempel, een tochtje met de ‘becak’, een korte schaduwpoppen voorstelling, een zilver en een batik workshop, de Ramayana voorstelling... Gevulde dagen vol informatie en cultuur.


Ondergrondse Moskee

Een streepje kunst

Taman Sari met het nogal opvallend groene water

Ramayana Epos

Prins Rama is boos

De volgende halte: de machtige vulkanen in Oost-Java! Jullie hebben vast al gehoord van bijzondere Bromo vulkaan. Nee? Bekijk dan zeker eens onderstaande foto’s ;) Eerst en vooral moesten we in het oosten geraken. Een leuke manier om dit te doen is via een vijf uur durende treinrit naar Surabaya. De trein vertrekt om 06.00 ’s morgens, maar onderweg is het rustig genieten van het uitzicht of nog even een oogje dichtknijpen. Eenmaal aangekomen hadden we nog een hele rit voor de boeg om tot in het hotel te komen nabij de vulkaan. Weer vroeg ons bed in, want de volgende dag werden we omstreeks 3.30 ’s ochtends gewekt om de spectaculaire zonsopgang op te wachten, die langzaam maar zeker de drie vulkanen en het speciale landschap deed verschijnen. Er was dan wel heel wat volk, maar dit nam absoluut niets weg van deze magische ervaring. Vervolgens brachten de jeeps ons doorheen de ‘zee van zand’ naar de voet van de Bromo Vulkaan. Even klimmen tot aan de ‘stairway to heaven’ en dan 296 treden naar boven om de smeulende kraterrand te bereiken. En of het de moeite was!

Zonsopgang nabij Mt. Bromo

Vulkanen groepje met de smeulende Bromo links onderaan

En toch is het rechtdoor!

Even samen bezinnen

Hati hati: Smeulende krater

Op naar Ketapang om daar de volgende dag in alle vroegte Kawah Ijen te bezoeken! De Kawah Ijen ligt op ongeveer één uur rijden van Ketapang, waar we later de ferry naar Bali hebben genomen. In de krater ligt een turquoise gekleurd meer met een diameter van een kilometer. De stevige wandeling via een goed pad duurt ongeveer een uurtje, afhankelijk van je fysieke capaciteiten. Onderweg kom je mannen tegen met twee grote manden gevuld met zwavel op de schouder, die gemiddeld 70-80 kilo wegen. Dagelijks gaan ze twee keer op en neer om zwavel te winnen uit de vulkaan. De zwavel wordt in erbarmelijke omstandigheden gedolven en via smalle paadjes langs de kraterwand naar boven gedragen. Het zicht op de top hangt af van de weersomstandigheden. Bij te hoge zwavelgehaltes wordt de tour naar de top afgelast uit veiligheidsoverwegingen. Helaas zat de wind slecht, maar desalniettemin was  het een machtig zicht!

En we beginnen er aan...

De rookpluim duidt de zwavelmijn aan

Klein ventje, grote berg

Even de leegte in wandelen

Op naar Bali! Terug naar ‘mijn thuis’. Eerste stop was Lovina, waar we een erg leuke reeks Balinese dansen te zien kregen in de tuin van het hotel. Helaas was iedereen erg moe en zijn de meesten vroeg gaan slapen, waardoor ze de hoofdact gemist hebben. De andere gasten in het hotel genoten echter met volle teugen en zeiden achterna dat het een leuk spektakel was. Best fijn om te horen :)
In Bali hebben ze enkele vaste bezienswaardigheden gedaan, zoals: dolfijnen spotten, de Besakih tempel, Tenganan en tirtagganga (Oost-Bali), Ubud en omgeving... Maar ook enkele nieuwigheden (althans voor mij): fresco’s van Yeh Puluh, de Kecak Dance, soft trekking door de rijstvelden van Kasala... De klanten sloten hun vakantie af met enkele dagen aan het strand, maar ik had nog wat werk te doen.

Zo zitten er hier nog wel enkele duizenden

Is hij niet om op te eten?

Tirtagangga - een waterpaleis

Rijstterrassen van Kasala

Hier komt ons zeezout vandaag: de zoutman

Gewoon een eenzaam dwalend kind



Volgende week meer over mijn toer met de tweede groep en algemeen over mijn ervaringen als Quality Controller! Tot dan :)