Na anderhalf maand van blogaire
inactiviteit ben opnieuw achter mijn laptop gekropen om jullie het één en ander
te vertellen. Het zijn drukke tijden geweest hier in Indonesië, waarmee ik niet
wil gezegd hebben dat het nu niet erg druk is. Afgelopen 1.5 maand heb ik twee
groepen moeten vergezellen telkens op een twee weken durende reis in Indonesië.
Ik zal deze programma’s natuurlijk niet tot in detail bespreken, maar zal wel
even kort de belangrijkste bezienswaardigheden overlopen, evenals mijn
ervaringen als Quality Controller/halve Tour Leader en de schitterende dingen
die ik heb mogen meemaken. Enkele pareltjes van foto’s zullen ook nu niet
ontbreken.
De eerste groep
Op 10 april vloog ik naar
Yogyakarta, Java, om er de komst van de groep voor te bereiden. De bus
inspecteren, trein tickets ophalen, ontbijtboxen regelen, de gids ontmoeten, de
kamersleutels regelen... the usual. De volgende avond kwam de groep aan met een klein uur vertraging (ik heb
ondertussen al gemerkt dat dit erg normaal is hier) en de meesten waren nogal
vermoeid. Op naar het hotel voor het avondmaal en hun bed in. Een voorstelling
kon morgen ook.
Zo begon mijn Java-Bali overland
trip als QC. Er stond heel wat avontuurlijks op het gevulde programma.
Indrukwekkende monumenten, machtige vulkanen, prachtige panorama’s, het
traditionele leven en zoveel meer. Ik keek er alvast erg naar uit. We
gebruikten Yogyakarta als uitvalsbasis voor de bezoeken aan Borobudur en
Prambanan. Twee highlights van Centraal-Java op een kleine afstand van de
culturele hoofdstad van het eiland.
De Borobudur is één van de meest
indrukwekkende boeddhistische tempels in de wereld, gelegen in een groene
jungle omgeving aan de voet van de meest actieve vulkaan van Indonesië, de
Merapi vulkaan. Het monument is gebouwd in de periode 750 – 850 en is opgebouwd
als een grote stoepa. De stoepa heeft negen niveaus: de onderste zes zijn
vierkant, de bovenste drie zijn rond. Deze niveaus vertegenwoordigen de
boeddhistische kosmos.
|
Vooraanzicht |
|
Bob Marley?? |
|
Enige open Boeddha |
|
Uitzichtje |
De Prambanan tempels zijn het
grootste Hindoe-Javaanse tempelcomplex in Indonesië. De tempels zijn rond het
jaar 850 na Christus gebouwd. Nadat het complex voltooid werd, werd het
verlaten en kwam het in verval. Pas tegen 1900 werd het tempel complex weer
uitgegraven en volgde een langdurige renovatie. Het complex heeft drie grote
hoofdtempels elk gewijd aan de gekende Hindoe Goden: Shiva, Brahma en Visnu.
|
Van ver |
|
Van dichtbij |
|
Van heel dichtbij |
We trokken ook nog een dagje uit
om enkele interessante bezienswaardigheden te bezoeken in Yogyakarta zelf, zoals:
het Sultan Paleis (Keraton), de tuinen van Taman Sari en de ondergrondse
tempel, een tochtje met de ‘becak’, een korte schaduwpoppen voorstelling, een
zilver en een batik workshop, de Ramayana voorstelling... Gevulde dagen vol
informatie en cultuur.
|
Ondergrondse Moskee |
|
Een streepje kunst |
|
Taman Sari met het nogal opvallend groene water |
|
Ramayana Epos |
|
Prins Rama is boos |
De volgende halte: de machtige
vulkanen in Oost-Java! Jullie hebben vast al gehoord van bijzondere Bromo
vulkaan. Nee? Bekijk dan zeker eens onderstaande foto’s ;) Eerst en vooral
moesten we in het oosten geraken. Een leuke manier om dit te doen is via een
vijf uur durende treinrit naar Surabaya. De trein vertrekt om 06.00 ’s morgens,
maar onderweg is het rustig genieten van het uitzicht of nog even een oogje
dichtknijpen. Eenmaal aangekomen hadden we nog een hele rit voor de boeg om tot
in het hotel te komen nabij de vulkaan. Weer vroeg ons bed in, want de volgende
dag werden we omstreeks 3.30 ’s ochtends gewekt om de spectaculaire zonsopgang
op te wachten, die langzaam maar zeker de drie vulkanen en het speciale
landschap deed verschijnen. Er was dan wel heel wat volk, maar dit nam absoluut
niets weg van deze magische ervaring. Vervolgens brachten de jeeps ons doorheen
de ‘zee van zand’ naar de voet van de Bromo Vulkaan. Even klimmen tot aan de
‘stairway to heaven’ en dan 296 treden naar boven om de smeulende kraterrand te
bereiken. En of het de moeite was!
|
Zonsopgang nabij Mt. Bromo |
|
Vulkanen groepje met de smeulende Bromo links onderaan |
|
En toch is het rechtdoor! |
|
Even samen bezinnen |
|
Hati hati: Smeulende krater |
Op naar Ketapang om daar de
volgende dag in alle vroegte Kawah Ijen te bezoeken! De Kawah Ijen ligt op
ongeveer één uur rijden van Ketapang, waar we later de ferry naar Bali hebben
genomen. In de krater ligt een turquoise gekleurd meer met een diameter van een
kilometer. De stevige wandeling via een goed pad duurt ongeveer een uurtje,
afhankelijk van je fysieke capaciteiten. Onderweg kom je mannen tegen met twee
grote manden gevuld met zwavel op de schouder, die gemiddeld 70-80 kilo wegen.
Dagelijks gaan ze twee keer op en neer om zwavel te winnen uit de vulkaan. De
zwavel wordt in erbarmelijke omstandigheden gedolven en via smalle paadjes
langs de kraterwand naar boven gedragen. Het zicht op de top hangt af van de
weersomstandigheden. Bij te hoge zwavelgehaltes wordt de tour naar de top
afgelast uit veiligheidsoverwegingen. Helaas zat de wind slecht, maar
desalniettemin was het een machtig
zicht!
|
En we beginnen er aan... |
|
De rookpluim duidt de zwavelmijn aan |
|
Klein ventje, grote berg |
|
Even de leegte in wandelen |
Op naar Bali! Terug naar ‘mijn
thuis’. Eerste stop was Lovina, waar we een erg leuke reeks Balinese dansen te
zien kregen in de tuin van het hotel. Helaas was iedereen erg moe en zijn de
meesten vroeg gaan slapen, waardoor ze de hoofdact gemist hebben. De andere
gasten in het hotel genoten echter met volle teugen en zeiden achterna dat het
een leuk spektakel was. Best fijn om te horen :)
In Bali hebben ze enkele vaste
bezienswaardigheden gedaan, zoals: dolfijnen spotten, de Besakih tempel,
Tenganan en tirtagganga (Oost-Bali), Ubud en omgeving... Maar ook enkele
nieuwigheden (althans voor mij): fresco’s van Yeh Puluh, de Kecak Dance, soft
trekking door de rijstvelden van Kasala... De klanten sloten hun vakantie af
met enkele dagen aan het strand, maar ik had nog wat werk te doen.
|
Zo zitten er hier nog wel enkele duizenden |
|
Is hij niet om op te eten? |
|
Tirtagangga - een waterpaleis |
|
Rijstterrassen van Kasala |
|
Hier komt ons zeezout vandaag: de zoutman |
|
Gewoon een eenzaam dwalend kind |
Volgende week meer over mijn toer met de tweede groep en algemeen over mijn ervaringen als Quality Controller! Tot dan :)