Ondertussen ben ik al drie weken
terug thuis in België en het doet best wel deugd om de familie en vrienden
terug te zien. Als ik met de fiets door het centrum van Brugge rijd, dan valt
me meer dan gewoonlijk op hoe mooi de stad eigenlijk is en hoe speciaal
dergelijke oude gebouwen en de architectuur zijn in de wereld. Toen ik een foto
van de markt naar mijn vrienden in Bali stuurde, waren ze verwonderd dat dit
echt bestond en niet zomaar uit een film kwam. Daarop stuurden zij mij echter
een snapshot van een prachtige zonsondergang op Jimbaran Beach en een open
gehakte kokosnoot… Over twee verschillende werelden gesproken J
Dat ik het typisch Belgische
weertje even vergeten was, bleek toen ik toekwam in Brugge op een dinsdagmiddag
met mijn teenslippers, T-shirt en korte broek. Het regende lichtjes, het was 13
graden en er stond een fris windje... Het was bibberen. Ik was al meer dan 24u
onderweg en wanneer de bus ook nog een tijdje op zich liet wachten, dacht ik
melancholisch toch een eerste keer aan het zonnetje in Bali. Niet dat de bussen
daar op tijd komen (als er al rijden), maar wachten in het zonnetje is toch net
iets aangenamer.
Tijdens mijn verblijf in België
werk ik gewoon verder voor Indonesia Holidays DMC tijdens de normale werkuren.
Het enige verschil is dat ik geen 24/7 nummer meer ben (de kosten zouden wel
hoog oplopen anders). Aanvragen, nieuwsbrieven, wat projecten, bezoeken aan
enkele partners in België en Nederland en dergelijke meer. Het is interessant
om eens de mensen te zien die aan de andere kant van het mailtje zitten. Ook
heb ik zo’n blitsbezoeken eens ervaren en heb ik enkele interessante vragen
gekregen van de partners. Het draagt allemaal bij tot mijn kennispakket. Het
werkleven gaat dus ook hier gewoon door. En dat is maar goed ook!
De eerste week heb ik alles
gegeten wat ik miste: lekker brood, chocopasta, kaas, frieten met
stoofvleessaus, Quick, lasagne, goeie pizza, een deftige biefstuk, ribbetje à
volonté, aardappelen… Het was een waar festijn! Natuurlijk hoort er daar af en
toe eens een enkel streekbiertje bij om de smaakpapillen te kickstarten. De
kalmte op de wegen, de mogelijkheid om rustig rond te fietsen, de cafeetjes met
muziek op de achtergrond zodat de mensen gewoon kunnen praten… Het is best OK
hier in de Lage Landen! Al begin ik na drie weken ook een beetje het leven in
Bali te missen. Lekker weertje, ’s avonds op het strand naar de zonsondergang
kijken, de mogelijkheid om te duiken, nieuwe ontdekkingen… Ja, ook dat is best
aangenaam. Waren de vliegtuigtickets niet zo prijzig, dan ging ik
tweemaandelijks op en af.
Ik heb me gemakkelijk terug
aangepast aan het leven in België en zat al meteen in een ritme. Toen ik
dinsdag toekwam had ik ’s avonds reeds een spaghettiavond (wekelijks onder de
vrienden) waar ik een groot deel van de groep al terugzag. Het ging er gewoon
aan toe zoals acht maand eerder.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten