Opmerking vooraf: Ik zal het hier niet zozeer hebben over de
bezienswaardigheden op zich – want daar valt al genoeg over te lezen op het
wereldwijde web – maar vooral mijn ervaringen zullen hun weg naar jullie
vinden.
18 tot 24 januari 2015 – Bali, Indonesië
Die morgen ontwaakte ik met een lach op het gezicht. Mijn eerste
trip door Bali stond eraan te komen. Eindelijk kreeg ik te zien waarvoor ik
lief en leed heb achtergelaten in het Belgenlandje. Na de eerste week jetlaggen
en wat praktische zaken regelen, zou de komende dagen een eerste tipje van de
gesluierde toekomst worden gelicht. Ik verheugde me om het landschap te
doorkruisen, de tempels en ceremonies te bezichtigen, mijn speelterrein voor de
komende maanden te ontdekken en alles wat een rondreis in petto heeft mee te
maken. Natuurlijk keek ik ook uit naar de professionele kant van deze uitstap,
namelijk het bezichtigen van de vele bezienswaardigheden evenals enkele
veelvoudig door onze organisatie gebruikte sites, hotels en resorts. Een mens
moet immers weten waarover hij spreek, wil hij zijn job professioneel
beoefenen.
Ik werd opgehaald door de gids, waarna we een Zweedse dame
oppikten in Sanur. Na een korte voorstelling vertrokken we in een comfortabele
auto richting Ubud, het culturele centrum van het eiland. Onderweg stopten we
bij enkele bezienswaardigheden en tussendoor vertelde de gids over het
Hindoeïstische leven in Bali, een interessante cultuur vol religie en harmonie
zo blijkt. Onze gids kwam uit de kaste van de brahmanen, maar anders dan in
India zijn alle vier de kasten hier gelijk (Brahmanen, Ksahtriya's, Vaishya's
en Shudra's). Iedereen kan de job beoefenen die hij/zij wil, ondanks de kaste
waartoe zijn/haar familie behoort. Zo zijn er wel meerdere verschillen met het
Indiase Hindoeïsme. Het was erg verrijkend de gids met zoveel overtuiging te
horen spreken over zijn religie en wat dit betekent in het dagdagelijkse leven
van elke Balinees. Ik wil me er na verloop van tijd zeker een beetje meer in
verdiepen.
De rit doorheen het gevarieerde Balinese landschap was prachtig.
De gids maakte ons attent op de verschillende plantages en fruitbomen die we
langs de weg passeerden. Af en toe hielden we gedurende de rondreis halt bij
een kraampje langs de weg om enkele tropische fruitsoorten te proeven. Als je
wou kon je wat fruit kopen om er onderweg of 's avonds in het hotel lekker van
te smullen. Natuurlijk kruisten ook een hoop rijstvelden ons pad. Het ene veld
stond paraat om de jonge rijstscheuten te ontvangen, terwijl in het andere veld
de rijst bijna geoogst kon worden. In Bali kan met tot drie oogsten per jaar hebben!
Het hele proces duurt zo'n vier maanden: een maand lang worden de gebundelde
scheuten in een soort babypoel klaargestoomd, waarna ze één voor één handmatig
over de uitgestrekte rijstterrassen worden verdeeld. Daarna duurt het nog eens
drie maanden vooraleer er kan worden geoogst.
Plantje per plantje... |
Fruit langs de weg (rechts Durian = Stinky Fruit) |
We bezochten een tempel in Mengwi, het Alas Kedaton Monkey Forest
en de heilige Tenah Lot tempel aan de zee. Bij de fascinerende tempels werd
verder uitleg gegeven over het hindoeïsme en de vele ceremonies en taken die bij
het dagelijkse leven horen. Ik heb al veel tempels en andere gebedsplaatsen
gezien, maar de dynamiek en expressie van Hindoetempels spreken enorm tot de
verbeelding. Ook een zekere religieuze striktheid wordt hier gerespecteerd. Zo
moet bijvoorbeeld iedereen die de heilige binnenplaats van een tempel wil
betreden een sarong dragen (ceremoniële lendendoek) en
mogen vrouwen de tempels niet betreden tijdens de menstruatie.
Het verbaasde me wel wat te horen dat hanengevechten vooraf gingen
aan sommige ceremonies. Dit gebeurt als offer en in feite zou men het gevecht
moeten stil leggen wanneer het eerste bloed vloeit, maar in de praktijk gaan de
gevechten gewoon door tot één van de strijders het loodje legt. De verliezer
kan soms gekocht worden en blijkbaar smaakt een net gedode kamphaan stukken
beter dan een gewone haan. Waarschijnlijk niet het martelaarschap dat het
beestje in gedachten had, maar de gelukkige Balinees zal zijn gezin een
feestmaal kunnen voorschotelen. Ondanks het feit dat hanengevechten buiten de
ceremoniële context illegaal zijn, zijn ze volgens de gids een vaak voorkomende
praktijk op het eiland om entertainment en de gelegenheid tot gokken te
verschaffen.
In Ubud toegekomen werden we afgezet aan het hotel en konden we
genieten van een vrije avond. In dit stadje (een conglomeraat van een aantal
dorpjes) heerst een relaxte en gezellige sfeer. Er zijn heel wat restaurantjes
en bars in alle maten en vormen en ook de artistieke en toeristische winkeltjes
blijven elkaar opvolgen. Het was niet erg druk, maar januari is nog steeds
regenseizoen, dus waarschijnlijk is het er een stuk levendiger tijdens het
hoogseizoen. Ik opteerde om iets te eten weg van de grote straat, wat een goede
keuze bleek te zijn voor mijn bescheiden budget. Nog even rondwandelen en iets
drinken in een gezellige bar. De meeste zaken sluiten hier vrij vroeg (althans
in vergelijking met België). Op Bali – de enorm toeristische gebieden niet
meegerekend – speelt het sociale leven van de mensen zich vooral 's morgens
vroeg af in plaats van 's avonds/ 's nacht. Dit zal toch even wennen worden!
Dit was de eerste dag. Ik hoor u al zuchten: “... en zo heeft hij
zes dagen lang rondgereisd. Schrijf anders gewoon een boek, man!” Geen zorgen,
veel indrukken zijn reeds neergepend en ik ben allerminst fan van herhalen. De
volgende dagen zullen een stuk compacter aan bod komen, beloofd!
Dag twee: vrij in Ubud. Rustig opstaan, douche, ontbijtje en ik
was er weer klaar voor. Op het schema vandaag stonden het Ubud Monkey Forest en
de lokale markt. Het apenbos is zeker een aanrader. Ooit eens letterlijk een
aap uit je mouw willen schudden (mensen hebben soms vreemde wensen)? Voor maar
30.000 roepiah (twee euro!) geniet je van een prachtig stukje jungle, een groen
bemoste tempel en beelden en tientallen makaken die voor geen kleintje vervaard
zijn als het er op aankomt uw bananen te ontfutselen. Bananen zijn voor een
prikje te koop aan de ingang. Steek zo'n stuk fruit onder uw oksel en laat de
apen het werk doen. De meeste mensen opteren begrijpelijk om gewoon een banaan
boven het hoofd te houden zodat de makaak op hun schouders komt zitten, maar
soms moet je eens gek doen in het leven...
De markt was een hele ervaring. Baan jezelf een weg door smalle gangen langs kraampjes met spullen allerhande. Afdingen is een must en hier worden je skills tot het uiterste gedreven. Zelf heb ik me er ook aan gewaagd, maar er moet duidelijk nog aan mijn bekwaamheid gewerkt worden. ''We make deal'', ''You my first customer'', ''Good price for you''... Wereldwijd verspreide quotes die ook hier hun ingang hebben gedaan. Zo was ik ook een vriend, een slimmerik, een baas en een gelukzak omdat de verkoper het hemdje voor die prijs aan mij verkocht. Ik weet ondertussen beter...
De markt was een hele ervaring. Baan jezelf een weg door smalle gangen langs kraampjes met spullen allerhande. Afdingen is een must en hier worden je skills tot het uiterste gedreven. Zelf heb ik me er ook aan gewaagd, maar er moet duidelijk nog aan mijn bekwaamheid gewerkt worden. ''We make deal'', ''You my first customer'', ''Good price for you''... Wereldwijd verspreide quotes die ook hier hun ingang hebben gedaan. Zo was ik ook een vriend, een slimmerik, een baas en een gelukzak omdat de verkoper het hemdje voor die prijs aan mij verkocht. Ik weet ondertussen beter...
Even uitrusten aan het zwembad om dan 's avonds de traditioneel
Balinese Legong dans te gaan bekijken. Een boeiende ervaring zonder meer. De
kostuums, muzikale begeleiding en de verschillende verhalen die al dansend
uitgebeeld werden, bleven fascineren tot het einde. Ik kan mij best inbeelden
dat jarenlange training nodig is om alles zo synchroon uit te voeren en de ogen
en vingers een hele dans lang op een bepaalde manier te houden. Daarna lekker
Babi Guling (suckling pig) gegeten in een restaurantje, iets gedronken in een
bar waar een live bandje optrad en dan terug naar het hotel.
Monkey Forest Ubud |
Legong dans Ubud |
Dag drie: op naar de kust! 's Morgens werden we opgehaald door de
gids en trokken richting Candi Dasa in Oost-Bali. Ook nu waren er enkele
tussenstops gepland, met name bij de heilige watertempel Tirta Empul, het oude
justitiepaleis Kerta Gosha, de heilige vleermuizengrot Goa Lawah en het
authentieke dorpje Tenganan. Dit was een uitermate leerrijke dag vol weetjes
over de belangrijke rol van water op het eiland en de geschiedenis met de
Hollanders. In Klungkung, waar Kerta Gosha gelegen is, liggen nog kopieën van
kranten in het Oudnederlands waarin de slag om het gebied beschreven staat.
Best interessant om eens deze pagina's te doorbladeren om een idee te krijgen
van het reilen en zeilen van zaken in die periode.
Het dorpje Tenganan staat bekend als één van de weinige dorpjes op
Bali waarin enkele 'originele' Balinezen wonen, althans in het centrum. Het
dorp bestaat uit drie delen. Ten eerste is er het centrum, waar enkel Balinezen
mogen wonen die oorspronkelijk op het eiland resideerden. Om deze
authenticiteit te behouden, moeten ze onderling trouwen en zorgen voor het
nageslacht. Vervolgens is er een tweede deel, waar dorpelingen wonen die een
'kleine' overtreding begaan hebben. Dit kan bijvoorbeeld het samenwonen met
iemand van buiten het dorp zijn. Er is ook nog een derde deel van het dorp,
waar inwoners verblijven die het dorp verlaten hebben en getrouwd zijn met
iemand vanbuiten uit. Zij mogen bij hun terugkeer enkel hier wonen. Kinderen
mogen het dorp wel verlaten om te studeren en ook werken buiten het dorp is
ondertussen toegestaan.
Dag vier: een dag in te vullen naar keuze. Opties waren: relaxen
op het strand, een boekje lezen aan het zwembad of een bezoekje aan de
heiligste tempel op Bali, de Besakih... Ik heb echter gekozen om de rijke,
verbluffende onderwaterwereld op te zoeken! Reikhalzend heb ik uitgekeken naar
het duiken in deze wateren, ik duik graag weet u. Alles was via mail op
voorhand geregeld en 's morgens werd ik opgepikt aan het hotel. Een uurtje
rijden van Candi Dasa ligt Tulamben, waar 20 meter van de kust het wrak van de
USAT Liberty rust. Dit 120 meter lange wrak ligt tussen 4-27 meter onderwater
en huisvest een schat aan kleurrijke vissen, koraal en andere vreemde wezens.
Het gevoel dat je overrompeld bij zo'n duik kan ik moeilijk beschrijven. Wie al
eens op een locatie als deze gedoken heeft, weet ongetwijfeld waarover ik
spreek. Aan de rest om het ooit eens te proberen... Ik had mijn Gopro mee om
wat beelden te schieten die te bekijken zijn op de vimeo account van Indonesia
Holiday DMC: https://vimeo.com/118321885. Na het duiken nog even gezellig een
biertje drinken en daarna terug naar Candi Dasa. De rest van de dag stond in
het teken van rust en genieten. Het enige minpuntje van deze dag is dat ik mijn
gsm ergens kwijtgespeeld ben, maar dat overkwam me in België ook wel eens.
Dag vijf: op naar Lovina Beach in Noord-Bali. Vandaag stond er een
iets langere rit op het programma. De afstand werd echter gecompenseerd door de
prachtige omgeving en de sightseeing stops onderweg. Vooral het panoramisch
zicht op de vulkaan Batur en het bijhorende meer waren een pauze waard.
Onderweg stopten we voor het middagmaal en proefden we enkele tropische
vruchten die enkel in Noord-Bali groeiden, de ene al wat smakelijker dan de
andere... In de late namiddag arriveerden we in een prachtig resort. Van
hieruit kon je gewoon het strand opwandelen ofwel genieten van het fraaie
zwembad en de bijhorende bar. Daarna heb ik even rondgewandeld op zoek naar een
internetcafé en een leuk restaurantje binnen het budget. Selectief rond me
kijkend sprong een duikcenter me in het oog en ik dacht: ''Waarom niet eens een
kijkje nemen...''. Op die manier heb ik mij verzekerd van een nachtduik op de
laatste avond van mijn trip. Ik kroop vroeg mijn bed in, want de volgende dag
moest ik er extra vroeg uit!
Dag zes: een vrije dag. Deze morgen stonden we om 06u00 klaar aan
het strand om er met een vissersbootje op uit te trekken op zoek naar een
school dolfijnen met de rijzende zon op de achtergrond. Er wordt een 95% kans
gegeven dat je de beestjes te zien zal krijgen, want het blijven toch wilde
dieren. Dolfijnen spreken bijna iedereen wel aan, denk ik. Het duurde niet lang
of we zagen al een bescheiden school van een twintigtal dolfijnen door het
water klieven. Op andere dagen gaat het blijkbaar over tientallen tot honderd
dolfijnen, waardoor de kans groter is om een mooi plaatje te schieten. We
keerden terug naar het hotel en de rest van de dag stond in het teken van rust
en ontspanning. In mijn geval was het afwachten geblazen naar de avond om mijn
eerste nachtduik te ervaren!
Met de ondergaande zon trokken we de zee op. De kapitein,
duikinstructeur, een jolige Nederlander en mezelf vaarden een klein kwartiertje
van de kust weg naar een rif. Materiaal aan, even wachten tot de zon onder was
en plons, het water in. Gewapend met een zaklamp en mijn Gopro trad ik wederom
een onbekende wereld binnen. Je ziet enkel wat er zich rondom de lichtstraal
bevindt, maar verder is er duisternis. Desondanks is het verbazingwekkend
hoeveel leven je tegenkomt bij een nachtduik. Bepaalde zeewezens die enkel 's
nachts jagen zijn nu bijvoorbeeld te zien. Een gevoel van verwondering en rust
neemt het over en je kijkt alle kanten uit om zoveel mogelijk op te nemen en je
mede duikers in de gaten te houden. Beelden van deze duik kun je bekijken in
bovenstaande link (zie vorige paragraaf over duiken). Na het hele gebeuren ben
ik me gaan douchen en heb ik er nog een plezante laatste avond van gemaakt met
mijn Nederlands maatje. In een hippe bar, genaamd Kantin 21, heb ik wederom ontdekt
dat er nogal wat zangtalent verscholen zit op Bali. Misschien stap ik later wel
in de muziek/producerindustrie. Zonder twijfel een branche met perspectief
hier...
Op weg naar de Besakih Tempel voor een ceremonie |
Dolfijnen spotten in Lovina |
Dag
zeven: het laatste wapenfeit. Op de laatste dag doorkruisten we het eiland van
noord naar zuid. De tijd was aangebroken om richting huis te gaan. Gelukkig
waren er onderweg nog enkele sites die niet mochten ontbreken aan onze trip
door Bali. Zo stopten we bij de machtige GitGit waterval, waar ik gepoogd heb
de kracht van het vallende water tegen te werken... epic fail. Daarna trokken
we naar het Bratanmeer, waar nog een rustgevende tempel gelegen was en
uiteindelijk kregen we nog de kans om wat fruit en kruiden te kopen op een
lokale markt. Voldaan en heel wat wijzer werd ik in de namiddag terug afgezet
in Denpasar om na te genieten van de rondreis en om me weer te schikken naar
het dagelijkse leven. Inkopen doen, een nieuwe gsm zien te vinden, iets nieuws
bestellen om te eten in een plaatselijke warung...
De charmes van een nieuw avontuur!
Enkele sfeerbeeldjes:
Taman Ayun Tempel |
Vleerhonden |
Makaken in het klein |
Tanah Lot Tempel |
Baris (krijger) dans |
GitGit waterval |
Ulun Danu Tempel |